1 Δεκεμβρίου 2015

Δασκαλογιάννης


Το γλυπτό αναπαριστά τον Ιωάννη Βλάχο γνωστό και ως Δασκαλογιάννη για την σπουδαία μόρφωσή του. Προς τιμήν του, η πλατεία στην οποία βρίσκεται το γλυπτό ονομάστηκε Δασκαλογιάννη.

Τίτλος έργου: « ∆ασκαλογιάννης »
Καλλιτέχνης:Γιάν. Κανακάκης
Θέση:Πλατεία Δασκαλογιάννη
Δημοτικό διαμέρισμα: 1
Έτος Κατασκευής:1939
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Χορηγός – αναθέτης :Δήμος Ηρακλείου
Περιγραφή γλυπτού :

Σύντομη βιογραφία
Γεννήθηκε στην Ανώπολη των Σφακίων (1722). Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Βλάχος ονομάσθηκε Δασκαλογιάννης για την σπουδαία μόρφωσή του. Προσωπικός φίλος των Μπενάκηδων της Μάνης και του ρώσου ναυάρχου Ορλώφ, θα ταξιδέψει στη Ρωσία απ’όπου θα μεταφέρει όπλα για την επανάσταση που θ’ακολουθήσει. Επικεφαλής 1.300 Σφακιανών θα κηρύξει την Επανάσταση στα Σφακιά το 1769. Η επανάσταση θα πάει πολύ καλά, ο Δασκαλογιάννης θα αγωνιστεί γενναία αλλά όταν δυσκολέψουν τα πράγματα θα παραδοθεί θέλοντας ν’αποφύγει τα αντίποινα σε βάρος των συμπατριωτών του. Μεταφέρθηκε και φυλακίσθηκε στον Κούλε Ηρακλείου.Ο Τούρκος Διοικητής του ζήτησε να παραδώσει τους θησαυρούς του. Ο Δασκαλογιάννης αρνήθηκε και τότε διατάχτηκε η θανάτωσή του… Οι Τούρκοι τον «γδάρανε» ζωντανό μπροστά στα μάτια του αδελφού του ο οποίος τρελλάθηκε…
Ο Δήμος Ηρακλείου τιμώντας την προσφορά του στον υπέρ της ελευθερίας αγώνα, έδωσε το όνομά του στην πλατεία στην οποία δεσπόζει η προτομή του (Πλατεία Δασκαλογιάννη). Η λαϊκή Μούσα θρήνησε με το δικό της τρόπο τον χαμό του : Απού “χει νου και λοϊσμό και γνώσι “ς το κεφάλι Ας κάτση να συλλογιαστή το Δάσκαλο το Γιάννη. Απού “τον πρώτος τω Σφακιώ και πρώτος νοικοκύρης Κα απού προσπάθειε να γενή η Κρήτη Ρωμηιοσύνη. Κι απής απόπιε τον καβέ κι ήπιε και τον καπνό ντου Καθόντας τον το γδάρανε το μηλοπρόσωπο ντου. Κι όταν του τηνε γδάρανε και την δεξιάν του χέρα Ετότες ετουρκεύγασι τη μιαν του θυγατέρα. Τη κεφαλή του κόψανε του Δάσκαλου του Γιάννη Και πόνο δεν εγροίκα μπλιο μουίδέ δεν είπ’αμάνι…

Βιβλιογραφία
ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, εργασία με τίτλο «Με μπρούντζο και με μάρμαρο…»